Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.

 Łk 24, 44b

Nie byli uczonymi, ale znali zapowiedzi Pisma. Jako pobożni Żydzi co szabat przychodzili do synagogi, żeby słuchać Prawa i Proroków. Nie rozumieli jednak słów powtarzanych przez pokolenia, a odnoszących się do Mesjasza. Gdy sam Jezus zapowiadał im kilkakrotnie, że będzie pojmany, zabity, a po trzech dniach zmartwychwstanie, nie brali Jego słów na poważnie. To niebywałe, że nawet wówczas, gdy wszystko się spełniło i On sam przychodził, by ich o tym upewnić,  nadal nie chcieli wierzyć, że to prawda.

 Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi.

 Dz 3, 17

Czy my jesteśmy inni? Bynajmniej. Jest wielce prawdopodobne, że i my nie rozumiemy słów Pisma świętego. Każdej niedzieli wysłuchujemy czytań, których fragmenty moglibyśmy już cytować z pamięci, ale wciąż nie dociera do nas ich prawdziwe znaczenie. Zapewne wielu z tych słów wcale nie traktujemy poważnie. Doceniamy ich walor poetycki, rozrzewniają nas poruszające obrazy biblijne, ale wciąż pozostają dla nas najwyżej budującą metaforą, nijak nieprzystającą do naszego życia. W końcu i do nas przychodzi Jezus, ale my nie wierzymy, że to naprawdę On, jakbyśmy Go wcale nie znali.

Po tym zaś poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi: „Znam Go”, a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy.

 1J 2, 3n