Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole.

 Łk 12, 16

Nie dorobił się w niegodziwy sposób. Nikomu niczego nie ukradł. Przynajmniej nic nie wspomina o tym Ewangelia. Pracował zapewne w pocie czoła, jak każdy porządny gospodarz. A dodatkowo poszczęściło mu się: był to rok dobrych plonów.

Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra.

 Łk 12, 18

Był roztropnym zarządcą swoich dóbr. Potrafił logicznie myśleć i działać. Nie zadowalała go bierna egzystencja wciąż na tym samym poziomie. Korzystając ze sprzyjającej koniunktury chciał zadbać o zabezpieczenie tego, co udało mu się zdobyć.

Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?

 Łk 12, 20

Niewykluczone, iż nie miał potomstwa, ani członków rodziny, którzy mogliby nadal prowadzić interesy w przypadku jego śmierci. A może jednak nie chciał się z nikim dzielić tym, co zgromadził? Jest jeszcze jedna możliwość. Kto wie, czy w toku swojego racjonalnego myślenia zwyczajnie nie zapomniał o tym jednym jedynym czynniku, tak bardzo przyziemnym. O śmierci.

Ty nie zapomnij.